Waarom heb jij dit boek gekozen om te lezen?
Ik heb uren op de tablet gezeten (wat klinkt dat eigenlijk raar, ik ga toch niet op een tablet zitten..?) om opzoek te gaan naar een geschikt Nederlands literair boek. Buitenlandse literaire boeken vond ik genoeg, maar voor mijn eerste weblogopdracht had ik al een buitenlands literair boek gebruikt en dat mag maar één keer.
Ik ga verder zoeken, kom ik uiteindelijk uit bij 'In Mijn Dromen' van Simone van der Vlugt. Dus ik vraag toestemming aan mijn lerares Nederlands en ik mag het lezen. Ik naar de bieb, hebben ze het boek niet... Wat nu? Want om heel eerlijk te zijn, ik was een week van te voren dat ik het boek uit moest hebben en de opdrachten af moesten zijn, naar de bieb gegaan. Beetje laat eigenlijk... En ik zou niet kunnen wachten totdat de bieb het boek wel weer heeft. Dus ik was maar verder op zoek gegaan.
Opeens valt mijn oog op het boek 'Tom is dood'. Vaag herinnerde ik me iets. Ik had ooit eens iets over dat boek gelezen; Tom, een jongetje van vier, komt te overlijden. Sindsdien is de wereld van zijn ouders ingestort. Vooral van zijn moeder. Ze ontdekte dat ze na tien jaar tijd een keer niet aan hem dacht. Vanaf dat moment besloot ze alle momenten die ze heeft beleefd met haar zoontje en de momenten na zijn dood op te schrijven. Dit leek mij wel een interessant boek. Gewoon omdat je weet dat dit zo een boek is wat zo zielig is, dat je het maar blijft lezen. Ook las ik op de achterkant van het boek dat het literair was. Vervolgens keek ik naar de naam van de schrijfster en ik baalde. Die was hartstikke Frans en ja hoor, het was dan ook uit het Frans vertaald...
Next!
Na een uur lang in de bieb op zoek te zijn geweest, stuitte ik op de schrijver Remco Campert. Tot mijn grote opluchting is hij een Nederlandse literaire schrijver! Ik keek tussen zijn titels. Eerst had ik een ander boek van hem in mijn handen. Ik weet de titel niet eens meer, want toen viel mijn oog op de titel 'Een Liefde In Parijs'. Dat wordt hem! dacht ik. Ik hoopte maar dat ik hem ook van mijn Nederlandse docente mocht lezen. Gelukkig kreeg ik een mailtje met 'Akkoord!' in mijn postvak, dus ik was helemaal tevreden.
Om kort te gaan, ik heb dit boek gekozen omdat de bibliotheek mij gedwongen had om de hele bieb grondig uit te kammen naar een boek wat mijn aandacht trok en Nederlands en literair was! En zo kwam ik bij 'Een Liefde In Parijs' van Remco Campert.
Vertel in maximaal 130 woorden aan de lezer van je weblog waar je boek over gaat.
Richard Sanders (al in de zestig) is een bekend Nederlands schrijver. Ter promotie van zijn nieuwe boek is hij terug in Parijs. Hij wordt herenigd met zijn oude kameraad, de schilder Tovèr. Tovèr heeft Parijs nooit verlaten en is erg succesvol. De uitgever van Sanders heeft besloten om de boekpresentatie samen te laten vallen met de opening van de expositie van Tovèr. Sanders en Tovèr merken dat ze uit elkaar gegroeid zijn. Sanders denkt met nostalgie terug aan de tijd in Parijs. Tovèr deelt die nostalgische gevoelens niet. Als Sanders zijn hotel verlaat, wordt hij aangesproken door Sacha van Munster. Zij herkent Sanders, maar Sanders haar niet. Aan het eind van het verhaal herinnert Sanders haar zich, zij zegt hem dan ook dat haar zoon ook de zijne is.
Wat is het belangrijkste thema in je boek? Illustreer dit met twee fragmenten (korte citaten, max. 5 zinnen, voorzien van paginanummer). Leg in eigen woorden uit wat er op dat moment in het verhaal speelt en waarom dat aansluit bij de thematiek van je boek.
Thema van het boek... Mmh... Dat is een moeilijke... Of niet, ik ben zo iemand die vaak te moeilijk denkt, dus het kan ook een voor de hand liggend thema zijn.... Ik denk dat ik voor het thema 'vroeger' ga.
Toen hij zeventien jaar was schreef Richard Sanders zijn eerste gedicht. Het moest in de winter zijn geweest, want als hij aan die gebeurtenis terugdacht stond hij in zijn kamer op zolder en zag hij sneeuw op het raamkozijn en sneeuw op het platje onder het raam. Verderop boven de daken stak de spits van de Zuiderkerk uit, waaromheen meeuwen cirkelden. De lucht was grijsgeel en zwaar van meer sneeuw. Het moment was stil en roerloos. <Pagina 54>
Dit is één van de zovele momenten dat Richard Sanders terugdenkt aan vroeger, zijn verleden. Daarom denk ik dat vroeger een goed aansluitend thema is. Ook heb ik een keuze gemaakt uit zoveel andere momenten van vroeger, zoals deze:
'Heb je het gelezen?' vroeg Richard.
De interviewer pakte het boek dat voor hem op tafel lag, bladerde het bliksemsnel door en legde het met een klap terug op tafel.
'Ik heb het gelezen,' zei hij.
Het publiek dat de uitzending bijwoonde lachte. De interviewer keek grijnzend, om nog meer bijval vragend, om zich heen. <Pagina 90>
Hier is precies hetzelfde aan de hand als bij het vorige fragment. Richard Sanders dacht aan vroeger. Dit stukje verteld hoe hij zijn vrouw ontmoet.
Geef een karakterbeschrijving van het belangrijkste personage uit je boek. Begrijp je zijn/haar gedrag? Vergelijk het personage met jezelf. (Sta jij op dezelfde manier in het leven of juist niet? Zou jij ook zo reageren als je personage? Zou je vrienden met hem/haar kunnen zijn? Waarom wel/niet? Gebruik voorbeelden uit het verhaal.)
Richard Sanders is de hoofdpersoon van het boek. Ik vind dat dat hem ook het belangrijkste personage maakt. Hij is erg seksistisch, dat idee heb ik in ieder geval van hem, want bij alle flashbacks van vroeger gaat het wel over seks. Verder is hij niet iemand die zich snel kan binden, omdat hij dat nooit heeft geleerd van huis-uit. Zijn vader was een belangrijk toneelspeler en zijn moeder.. (En.. ik ben het vergeten..). Wat ik wel nog weet is dat zijn moeder ook een belangrijke vrouw was. Zijn ouders hadden nooit tijd voor hem en zijn moeder overleed toen Richard nog jong was. Binden is dus niet heel erg zijn ding. Verder is Richard een man die af en toe nog al hard over kan komen. Alsof hij om niets geeft. Daarentegen kan hij ook heel sympathiek zijn.
Ik begrijp zijn gedrag op zich wel. Als je nooit de 'normen en waarden' hebt meegekregen van huis-uit ga je er ook op los leven. Hij is een man, dus seks is iets waarover hij geen twee keer hoeft na te denken. (Tsjaa, bij mannen kan er geen ongelukje gebeuren zoals zwanger raken!) Ook is hij een typisch beginnende kunstenaar, die elke avond een kroeg in gaat en daar vervolgens zijn gedichten schrijft. Alle kunstenaars hebben een moeilijk leven, zeggen mensen altijd. Richard Sanders voldoet daar ook echt aan!
Vergelijken met mezelf gaat niet echt. Richard Sanders en ik verschillen in veel opzichten. Misschien wel in alle opzichten, behalve de liefde voor het schrijven. En eigenlijk dat ook niet helemaal, want hij houdt van gedichten schrijven en ik ga toch meer voor de verhalen schrijven. Dus ik sta niet op dezelfde manier in het leven. Hetzelfde reageren? Daar moet ik even over nadenken. Misschien dat ik soms wel hetzelfde zal reageren. Bijvoorbeeld toen een zakkenroller zijn zakken probeerde te rollen. Richard gaf hem er niet echt de kans voor, dus het plannetje van de zakkenroller mislukte. Ik zou zelf er ook voor zorgen dat een zakkenroller niet de kans kreeg. Verder reageert Richard soms nog al eens hard. Zelfs als ik misschien hetzelfde als hem zou denken, zou ik nog anders reageren. En of ik vrienden met hem zou kunnen wezen? Naja, hij is een beetje oud. Ook ben ik niet heel erg van de literaire dichten in ons land en zou ik hem dus ook niet snel ontmoeten. En als ik hem zou kennen is vrienden geen juist woord. Ik denk dat ik hem dan kennis zou noemen.
Beschrijf het taalgebruik in je boek zo gedetailleerd mogelijk. Maak gebruik van een kort citaat waarin dat taalgebruik duidelijk naar voren komt zodat je lezer een beeld krijgt van de stijl waarin het verhaal geschreven is.
Eén ding weet ik zeker, het is geschreven in de hij-vorm. Maar wat voor schrijfstijl? Ook als ik zelf schrijf, dan weet ik ook niet wat voor schrijfstijl ik heb. Dus hier dan maar een citaat, misschien dat jullie (degene die zo dapper zijn geweest om het al tot en met hier vol te houden om dit blogbericht te lezen) hieruit kunnen opmaken wat voor schrijfstijl het is:
'Ik was waarschijnlijk al naar Nederland terug,' zei Richard. 'Ik ben nogal halsoverkop weggegaan uit Antwerpen.'
Ik vond het boek niet moeilijk om te lezen. Vaak werden er zelfs woorden gebruikt die mijn gezin en ik altijd gebruiken, terwijl ik ze buiten mijn huis nooit hoor. Dus ik ben wijzer geworden met één ding qua de schrijfstijl: Het lijkt veel op mijn eigen schrijfstijl!
In wat voor stemming raakte je tijdens het lezen van het boek? Hoe komt dat? Welke gedachtes/associaties kreeg je tijdens het lezen?
Ik dacht aan mezelf. Dat klinkt misschien heel arrogant, haha. Maar dat komt eigenlijk omdat ik zelf dan ook erg van schrijven houd. Ik zou ook later graag een boek op de markt hebben liggen met mijn naam erop. Daardoor vond ik het interessant om dit verhaal te lezen. Het is dan wel fictie, maar om een verhaal te volgen van een schrijver naar zijn succes; dat vind ik wel boeiend. Verder moest ik ook regelmatig giechelen. Ja, ik ga er niet om liegen. Die fragmenten die over seks gingen waren zo geschreven dat ik moest giechelen. Niet dat seks 'taboe' is voor mij en dat ik er nu voor het eerste over las. Dat zeker niet! (Ik volg biologie en heb het nu over de hoofdstukken Seksualiteit en Voortplanting, ik ben heus wel wat gewend!) Maar het was zo grappig geschreven! En misschien is het zo, dat als iemand anders het leest, het heel anders leest. Dat kan. Maar voor mij waren het teksten om over te giechelen! ;)
Wat heeft het lezen van dit boek jou gebracht? Haal je er een boodschap uit? Zie je er bijvoorbeeld een moraal in of heb je er nieuwe kennis over de wereld mee opgedaan? Vertel!
Het is niet echt een verhaal met een boodschap. Want het is niet echt iets nieuws dat de meeste kunstenaars een zwaar leven hebben gehad of niet eens wisten wat ze met hun leven aanmoesten. Ik vond het vooral een leuk boek om te lezen en het gaf me weer inspiratie voor een verhaal wat ik aan het schrijven ben.
Vergelijk je boek met de twee boeken die je in periode 1 en periode 2 van dit jaar las. Zijn er overeenkomsten? Verschillen? Op welke gebieden? Wat spreekt je het meest aan?
Er waren nou niet echt overeenkomsten. Want mijn eerst gelezen boek van dit jaar was een detective, mijn tweede gelezen boek van dit jaar was een oorlogsboek en dan kwam dit boek; een romannetje over een schrijver. Niet echte overeenkomsten dus. Verschillen waren het genoeg, het waren ten slotte allemaal totaal verschillende verhalen! Wat mij het meest heeft aangesproken? Mmh, in ieder geval het tweede boek niet (zie Weblog Opdracht 2). En ik denk dat ik uiteindelijk dan kies voor het boek van deze Weblog Opdracht, 'Een Liefde In Parijs'. De reden? Geen idee, het sprak me gewoon het meeste aan.
Aan het eind van je tekst stel je je lezer twee vragen om zijn/haar mening te peilen over een kwestie die met jouw boek te maken heeft. Neem hiervoor open vragen. Dus niet: zou je dit boek willen lezen nu je mijn verslag hebt gelezen? Maar bijvoorbeeld: hoe zou jij gereageerd hebben als je in situatie X zou zitten zoals het personage in mijn boek? Of (als discriminatie een thema in jouw boek is): denk jij wel eens na over discriminatie? Heb jij het wel eens van dichtbij meegemaakt? Wees creatief. Waar zou je een gesprek over willen aangaan?
Je hebt de opdracht gelezen, dus beware! Ik ga een paar leuke vraagjes verzinnen! Ehm... Sh*t! (Ik zal niet letterlijk 'grof taalgebruik' gebruiken omdat deze blog voor Nederlands is). Maar ik weet niets! Ik heb zolang aan deze opdracht gezeten, dat ik nu inspiratieloos ben... Ahh! Nee, wacht! Ik kan dit! Denk denk denk...
Er was eens... Nee, dat is geen begin voor een vraag... Jammer eigenlijk, want het blijft leuk klinken!
Yes, mijn inspiratie is weer terug:
Vraag 1. Wat vind jij er van dat de hoofdpersoon in het boek gaat graven in zijn verleden om die Sacha van Munster zich te herinneren?
Vraag 2. Veel mensen zeggen, dat naarmate je ouder wordt, je steeds meer weet en dat het soms beter is om sommige dingen niet te weten. Als kind wist je ook niet veel, je was gelukkig en had nog geen zorgen. Hoe denk jij hierover? Richard Sanders kijkt ook terug naar vroeger als een gelukkig tijd waar hij ook minder wist dan nu. Terwijl hij nu eigenlijk een beter leven heeft, maar zich ongelukkiger voelt. Dus nogmaals: Hoe denk jij over het ouder en wijzer worden? Kan je beter jong en niet-wetend zijn?
Nou, de lezers van mijn blog die het tot hier hebben weten te redden: Knap gedaan! Wat ik al aangaf, ik ben een schrijfster en daardoor worden mijn verslagen vaak 'iets' te lang. Ik ben letterlijk een geboren schrijfster volgens mij, toen ik wist hoe ik een pen moest gebruiken schreef ik al hele verhalen op! (Mijn ouders vragen zich nog steeds af wat ik toen allemaal had neergekrabbeld. Ach ja, ik wist het en ik was er blij mee!)
Op de basisschool kreeg ik dan ook regelmatig elven voor mijn verslagen en verhalen. Ja, op mijn basisschool kon je elven halen! O ja, ook twaalven, een keertje stond er ook een twaalf in mijn schrift! ;)
Nee serieus, ik ben heel trots op de lezers die dit tot nu toe allemaal heeft gelezen zonder er aan onder door te gaan! Voor jullie vele leeswerk wat hier is verricht krijgen jullie nu ook een twaalf! Nee, ik ga nog verder; een dertien! Wacht, dat is een ongeluksgetal, zeggen ze.. Laten we er een veertien van maken!
Dus gefeliciteerd voor het behalen van het cijfer 14! Dat kan alleen in fictie, daarom past het ook zo goed bij mij!
